Ως «σημείο αναφοράς» για ολόκληρη την ενεργοβόρο βιομηχανία της Ελλάδας χαρακτήρισε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Αλουμίνιον, κ. Σπύρος Κασδάς, την απόφαση της διαιτησίας για την τιμή προμήθειας από τη ΔΕΗ.

Όπως τόνισε ο κ. Κασδάς στο πλαίσιο ημερίδας εταιρικής κοινωνικής ευθύνης της εταιρείας στη Βοιωτία, η απόφαση της διαιτησίας που ορίζει την τιμή των 40,7 ευρώ ανά μεγαβατώρα, φέρνει την Αλουμίνιον σε ένα κόστος κοντά στο μέσο όρο των ευρωπαϊκών εργοστασίων αλουμινίου, που ωστόσο συγκριτικά με τον υπόλοιπο κόσμο παραμένει ακριβότερη.

Σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τον πρόεδρο του Αλουμινίου,«η διαιτητική απόφαση βγήκε από ένα δικαστήριο και μελετήθηκε πιο σοβαρά από οπουδήποτε αλλού η κατάσταση, τα δεδομένα, τα στοιχεία του κόστους και προέκυψε μια ανταγωνιστική τιμή».

Η απόφαση έδωσε το στίγμα είναι ένα σημαντικό σημείο αναφοράς ώστε να βρεθεί μια λύση όπως «απαιτούν οι συνθήκες, η διατήρηση των θέσεων εργασίας και η οικονομία της χώρας» τόνισε ο κ. Κασδάς.

«Η Αλουμίνιον δεν χρωστάει στη ΔΕΗ»

Εξάλλου, ο πρόεδρος του ΔΣ της Αλουμίνιον τόνισε ότι η ΔΕΗ είναι ο μοναδικός πάροχος στην Ελλάδα που έχει λιγνίτες και υδροηλεκτρικά. «Η αγορά δεν έχει απελευθερωθεί είναι μονοπώλιο. Δεν μπορεί η βιομηχανία να τροφοδοτηθεί από μονάδες φυσικού αερίου που είναι ακριβό και έχει πολλές διακυμάνσεις» ανέφερε. Ο ίδιος έδωσε απάντηση και στο θέμα της συμπαραγωγής,σημειώνοντας ότι το Αλουμίνιο διαθέτει μονάδα αερίου για την παραγωγή ατμού και όχι για να καλύψει τις ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια της ηλεκτρόλυσης με μονάδα αερίου κάτι που δεν είναι εφικτό.

Από την πλευρά της, και η διευθύντρια επικοινωνίας του ομίλου Μυτιληναίος Βίβιαν Μπουζάλη υπογράμμισε ότι η διαιτησία απάντησε σε ένα σημαντικό ερώτημα: εάν το Αλουμίνιο χρωστάει και πόσα χρήματα στη ΔΕΗ. «Πλέον απαντήθηκε ότι το Αλουμίνιον δε χρωστάει στη ΔΕΗ αλλά αντίθετα η ΔΕΗ χρωστάει ένα ποσό στο Αλουμίνιο». Η κ. Μπουζάλη αναφέρθηκε και στην τοποθέτηση του αρμόδιου υφυπουργού ενέργειας Μ. Παπαγεωργίου για το θέμα  ο οποίος τόνισε ότι η ΔΕΗ είναι ο μοναδικός πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας για τη βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα και ότι γίνονται βήματα για περισσότερη ευελιξία ώστε κάποια στιγμή να υπάρχουν και εναλλακτικοί εναλλακτικός προμηθευτές. Αυτή τη στιγμή ωστόσο μοναδικός πάροχος είναι η ΔΕΗ και επομένως η απόφαση της διαιτησίας θα δημιουργήσει αποτελέσματα για το  πως πρέπει να λειτουργήσει η ΔΕΗ όχι μόνο σε σχέση με την αλουμίνιον αλλά και με την υπόλοιπη βιομηχανία,σημείωσε η κ. Μπουζάλη.

Ο κλάδος του Αλουμινίου σε Ελλάδα και Ευρώπη

Ο κ. Κασδάς αναφέρθηκε παράλληλα στη σημασία του αλουμινίου για τη χώρα, τονίζοντας ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη με αποθέματα βωξίτη που αξιοποιούνται σε έναν κλάδο με 30 χιλιάδες θέσεις εργασίας και εξαγωγές που αντιστοιχούν στο 5% του συνόλου της χώρας. Η αξιοποίησητ ου βωξίτη μέσω των εξαγωγών του  Αλουμινίου  αξιοποιεί έναν πολύτιμο πόρο και δίνει υπεραξία σε έναν πλούτο της χώρας, ανέφερε ο κ. Κασδάς. Εάν σήμερα θέλαμε να φτιάξουμε ένα εργοστάσιο αλουμινίου θα χρειαζόμασταν 2,5 δις δολάρια. Έχουμε την τύχη να υπάρχει και να εξακολουθεί να μπορεί να σταθεί.Πρέπει να το κρατήσουμε, ανέφερε ο πρόεδρος του Αλουμινίου.

Ο ίδιος αναφέρθηκε και στο πανευρωπαϊκό ζήτημα που έχει ανακύψει για την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας, σημειώνοντας ότι η πολιτική που προβάλει την οικολογία, τις νέες τεχνολογίες και τον υγιή ανταγωνισμό αλλά δεν προβάλει τη βιομηχανία έχει οδηγήσει σε φθορά την παραγωγή στην Ευρώπη και τώρα αυτό γίνεται αισθητό.

Μάλιστα ο κ. Κασδάς αποκάλυψε μελέτη τα αποτελέσματα της οποίας δείχνουν ότι η επιβάρυνση στο κόστος και την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας αλουμινίου, φτάνει στα  228 δολάρια ανά τόνο. Αυτό είναι το ποσό που επιβαρύνεται η βιομηχανία αλουμινίου στην Ευρώπη σε σχέση με τους εκτός ΕΕ ανταγωνιστές της από τις πολιτικές και τους νόμους τους Ευρωπαϊκούς.

Παράλληλα, σύμφωνα με στοιχεία έχουν χαθεί 3 εκατ. θέσεις εργασίας και η γενική διεύθυνση βιομηχανίας της ΕΕ προσπαθεί να επηρεάσει το σύνολο της πολιτικής για να αντιστραφεί η πορεία

Το πρόβλημα για την ευρωπαϊκή βιομηχανία είναι η φορολογία στο κόστος και το οικονομικό βάρος που προκύπτει από τις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή που δεν εφαρμόζονται αλλού εκτός ΕΕ και φυσικά δε λύνουν το πρόβλημα της ρύπανσης αφού οι βιομηχανίες μεταναστεύουν εκτός Ευρώπης.

[ΠΗΓΗ:ENERGYPRESS]