Για τους ανθρώπους της βιομηχανίας, το τελευταίο διάστημα αποτέλεσε μια περίοδο δικαίωσης. Επί πολλά χρόνια η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα και ο κλάδος της παραγωγής αντιμετωπίζονταν σαν «αποπαίδια»της οικονομίας. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία βρέθηκε αντιμέτωπη με τις εγγενείς αδυναμίες της Ευρώπης, αλλά και με λάθος πολιτικές που ήρθαν να επιτείνουν το πρόβλημα. Δόθηκε έμφαση σε λάθος κατευθύνσεις και η βιομηχανική βάση της ευρωπαϊκής οικονομίας αντιμετωπίστηκε λίγο - πολύ ως δεδομένη.

Αλλά ας δούμε όμως με τα λόγια της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τι σημαίνει η βιομηχανία. Αυτολεξεί αναφέρω τα λόγια του επιτρόπουTajani στην πρόσφατη ανακοίνωση της Ε.Ε.: Η βιομηχανία αντιπροσωπεύει πάνω από το 80% των ευρωπαϊκών εξαγωγών και το 80% της έρευνας και καινοτομίας στον ιδιωτικό τομέα. Σχεδόν μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας του ιδιωτικού τομέα είναι στη βιομηχανία, πρόκειται συχνά για πολύ εξειδικευμένες θέσεις εργασίας,ενώ κάθε επιπλέον θέση εργασίας στον μεταποιητικό τομέα δημιουργεί 0,5-2 θέσεις εργασίας σε άλλους τομείς.  Η Επιτροπή θεωρεί ότι μια ισχυρή βιομηχανική βάση θα αποτελέσει θεμελιώδη παράγοντα για την οικονομική ανάκαμψη και την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης.

Φαίνεται λοιπόν ότι τους τελευταίους μήνες το κλίμα έχει αλλάξει. Η βιομηχανία μπήκε στην ευρωπαϊκή ατζέντα. Απέκτησε φωνή. Από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επαναβιομηχάνιση, μέχρι την αναθεώρηση άλλων πολιτικών που έθεταν σε κίνδυνο τη συνοχή της ευρωπαϊκής βιομηχανίας,παρατηρείται μια κινητικότητα που γεννά ελπίδες.

Όμως τα νούμερα παραμένουν ανησυχητικά και δεν επιτρέπεται να μείνουμε μόνο στα ευχολόγια. Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,το μερίδιο της βιομηχανίας στο ΑΕΠ της Ευρώπης μειώθηκε από το 15,5% του ΑΕΠ που ήταν πριν από ένα χρόνο στο 15,1% το καλοκαίρι του 2013.

Η ίδια η Επιτροπή όταν κλήθηκε να περιγράψει την κατάσταση ήταν εξαιρετικά γλαφυρή:

• Οι επενδύσεις παραμένουν πεισματικά χαμηλές

• Οι υψηλές τιμές της ενέργειας συνιστούν σημαντικό πρόβλημα για τους κλάδους βιομηχανικής παραγωγής

• Η πρόσβαση στη χρηματοδότηση έχει επιδεινωθεί σε πολλά κράτη μέλη

• Σε ορισμένα κράτη μέλη, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των δημόσιων διοικήσεων είναι το κλειδί για την αποκατάσταση της ανάπτυξης.

Απομένει λοιπόν να γίνουν πολλά μέχρι να φτάσουμε στο ζητούμενο της «νέας βιομηχανικής αναγέννησης», όπως γλαφυρά περιγράφει ο απερχόμενος Ιταλός Επίτροπος βιομηχανίας Tajani, το στόχο που έχει χαράξει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον κλάδο.

Δε θέλω να επεκταθώ στα επιμέρους μέτρα που περιλαμβάνονται στο πακέτο Tajani για τη «βιομηχανική αναγέννηση».  Εκεί που θέλω να σταθώ είναι ότι εκτός από τις κατευθυντήριες γραμμές που χαράσσουν οι Βρυξέλλες, εναπόκειται στο κάθε κράτος - μέλος να λάβει τις τελικές αποφάσεις. Είδαμε το τελευταίο διάστημα χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία να λαμβάνουν γενναία μέτρα που αγγίζουν τα όρια της διασταλτικής ερμηνείας του κοινοτικού δικαίου. Όμως οι χώρες αυτές έδωσαν το μήνυμα ότι στηρίζουν την παραγωγή και τη βιομηχανία τους. Και κέρδισαν κατά τα φαινόμενα τις μάχες που έδωσαν, εάν κρίνουμε για παράδειγμα το σχέδιο απόφασης που έγινε πρόσφατα γνωστό σε σχέση με τις περιβαλλοντικές και ενεργειακές ενισχύσεις 2014-2020, που επί της ουσίας έρχεται να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων το γενναίο πακέτο στήριξης της γερμανικής βιομηχανίας.

Θα ήταν άδικο από τη δική μας πλευρά να υποστηρίξουμε ότι και στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ίδια όπως πριν ένα χρόνο. Έχουν γίνει κάποια βήματα, που μπορεί να μη μας φέρνουν στην ίδια θέση με τους ανταγωνιστές μας ωστόσο αμβλύνουν το μέχρι σήμερα ανταγωνιστικό μειονέκτημα που έπρεπε να αντιμετωπίσει η ελληνική μεταποίηση.

Εκείνο όμως που έχει επίσης συμβεί είναι ότι η βαριά βιομηχανία κατάφερε με μεγάλο κόστος και στο μέτρο του εφικτού να διατηρήσει τις δυνάμεις της και την απασχόληση. Εν αναμονή της ανάκαμψης –όχι στην Ελλάδα αλλά σε Ευρωπαϊκό επίπεδο– οι ελληνικές βιομηχανίες επένδυσαν, βελτίωσαν τα κοστολόγιά τους, έγιναν ακόμη πιο εξωστρεφείς.

Ειδικά για την Ελλάδα, η βιομηχανία, πρέπει και μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή για την έξοδο από την κρίση. Το μήνυμα που πρέπει να περάσει αυτή τη στιγμή είναι ένα: η προσπάθεια που ξεκίνησε, από τη συνειδητοποίηση της αξίας της βιομηχανίας για την οικονομία και την ανάπτυξη,πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μη μείνουμε στη μέση αυτής της προσπάθειας αλλά να υπάρξουν συμπληρωματικές δράσεις τόσο στο φλέγον κομμάτι της ενέργειας, όσο και σε άλλους παράγοντες που καθηλώνουν τη βιομηχανική ανταγωνιστικότητα: φορολογία, εισφορές, πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Το να αποκτήσει η Ελλάδα μια ολοκληρωμένη βιομηχανική πολιτική,αποτελεί μία επένδυση που θα φέρει μόνο κέρδη για την οικονομία, την κοινωνία,τους εργαζόμενους.

[ΠΗΓΗ:capital.gr]