Τα επίπεδα τιμών των δημοπρασιών τα οποία ωστόσο δεν καθορίζονται στο σχέδιο για το άνοιγμα της αγοράς λιανικής που έδωσε χθες σε διαβούλευση η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, θα κρίνουν και την επιτυχία του εγχειρήματος διάθεσης του  20%-30% ετησίως της λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ.

"Καλό το μέτρο αλλά μένει να δούμε κατά πόσο οι τιμές θα διαμορφωθούν σε επίπεδα ανάλογα με εκείνα των εκπτώσεων που έδωσε η ΔΕΗ στην ενεργοβόρο βιομηχανία", απαντούν χαρακτηριστικά στελέχη της αγοράς ηλεκτρισμού.

Εκτιμούν συγκεκριμένα ότι τιμές δημοπρασίας υψηλότερες από εκείνες που διαμορφώθηκαν στη βιομηχανία μετά τις εκπτώσεις 15%-30% της ΔΕΗ, θα έχουν σαν συνέπεια να μείνει εκτός παιχνιδιού ένας πολύ μεγάλος αριθμός βιομηχανιών,περιορίζοντας παράλληλα τις ευκαιρίες για τους ιδιώτες προμηθευτές να δημιουργήσουν ένα ισχυρό πελατολόγιο.

Παρόμοια ήταν και η πρώτη αντίδραση της βιομηχανίας. Στελέχη μεγάλων βιομηχανιών συμμερίζονται τους φόβους των ανεξάρτητων παραγωγών, εξηγώντας ότι θα πρέπει να υπάρχει αισθητό όφελος προκειμένου να εγκαταλείψουν τη ΔΕΗ προκειμένου να "μετακομίσουν" σε κάποιον εναλλακτικό πάροχο.

Εν κατακλείδι, αγορά και βιομηχανία βλέπουν το ποτήρι "μισογεμάτο", αλλά με την προϋπόθεση ότι η τιμή έναρξης των δημοπρασιών θα βρίσκεται στα επίπεδα των 40-45 ευρώ η μεγαβατώρα.

Το μεγάλο ερώτημα

Το ερώτημα ποια θα είναι η τιμή δεν έχει εύκολη απάντηση. Το κείμενο αφήνει το θέμα σε εκκρεμότητα, απλώς αναφέρει ότι η τιμή θα είναι είτε ρυθμιζόμενη από πριν, είτε θα προκύπτει έπειτα από τη δημοπρασία, η οποία ωστόσο θα ξεκινάει από ένα ελάχιστο κατώφλι.

Πολλοί πάντως ανησυχούν ότι το ζήτημα θα εξελιχθεί στο αγκάθι της όλης διαδικασίας.

Πρόσφατα ο πρόεδρος της ΔΕΗ Α. Ζερβός είχε ταχθεί υπέρ της διενέργειας δημοπρασιών λιγνιτικής ενέργειας που θα διατίθεται σε ιδιώτες, υπό την προϋπόθεση όμως «ότι η ενέργεια θα διοχετεύεται στους τελικούς καταναλωτές και οι δημοπρασίες θα γίνονται με ελάχιστη τιμή που να αντανακλά το κόστος λιγνιτικής παραγωγής συν ένα εύλογο κέρδος».

Επανέρχεται επομένως το ερώτημα ποιο είναι το κόστος της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ. Η επιχείρηση δεν έχει επισήμως αλλάξει τη θέση της για μέσο λιγνιτικό κόστος στα 59,14 ευρώ η μεγαβατώρα, παρ' ότι από τη διαιτησία με την Αλουμίνιον είχαν προκύψει τα 36 ευρώ και ενώ η πρόσφατη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΔΕΗ συμφώνησε στα 44,5 ευρώ τη μεγαβατώρα, τιμή που πολλοί θεωρούν ότι θα αξιοποιηθεί ως βάση.

Βέβαια,εκκρεμεί ο κοστολογικός έλεγχος της ΔΕΗ που έχει αναθέσει η ΡΑΕ στην Ernst& Young, χωρίς όμως και πάλι τα αποτελέσματά του να αποτελούν πανάκεια.

Τέλος,λόγο στην υπόθεση του καθορισμού της τιμής των δημοπρασιών θα έχει και η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν (DG Comp).

Οι λόγοι που θα ζητηθεί η γνώμη της DG Comp για το εύλογο της ελάχιστης τιμής εκκίνησης των δημοπρασιών, είναι δύο. Καταρχήν γιατί αναλόγως του πόσο χαμηλή ή υψηλή θα είναι η τιμή εκκίνησης, η Κομισιόν θα μπορεί κάλλιστα να αποφανθεί ότι πρόκειται για κρατική ενίσχυση: Στην πρώτη περίπτωση προς όφελος της ΔΕΗ, στη δεύτερη προς όφελος των ιδιωτών ανταγωνιστών της.

Δεύτερον,η γνώμη της DG Comp θα λειτουργήσει και ως ένα είδος"εγγυητή" ότι η απόφαση υπολογισμού των τιμών εκκίνησης δεν είναι "ετεροβαρής", όπως κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν.

Δημοπρασίες 7.500 MWh το χρόνο

Όσο για τα χαρακτηριστικά του νέου μοντέλου θα δίνει τη δυνατότητα σε ιδιωτικές εταιρείες προμήθειας να αγοράζουν "πακέτα"λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ενέργεια ςσε χαμηλή και γνωστή εκ των προτέρων τιμή, προκειμένου να τα πουλήσουν σε πελάτες τους κάποια στιγμή στο μέλλον (προθεσμιακά προϊόντα).

Έτσι,ο ιδιώτης προμηθευτής αφού θα γνωρίζει εκ των προτέρων το κόστος του, θα μπορεί και να σχεδιάσει την εμπορική του πολιτική μελλοντικά. Τις προτεινόμενες ρυθμίσεις έχει εγκρίνει και ο αρμόδιος υφυπουργός Μ.Παπαγεωργίου, όπως προκύπτει από επιστολή του στον πρόεδρο της ΡΑΕ Νίκο Βασιλάκο.

Τα"πακέτα" αυτά, τα οποία θα μπορούν να αποκτήσουν μόνο προμηθευτές ρεύματος,θα ισούνται με το 20%-30% της ετήσιας παραγωγής ενέργειας(από λιγνίτες και νερά) της ΔΕΗ, δηλαδή  7.500 MWh επί συνόλου 30.000MWh. Κάθε ενεργειακό "πακέτο" θα έχει και διαφορετική διάρκεια.

Για παράδειγμα ο προμηθευτής θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί για 3μηνη, 6μηνη, 9μηνη, 12μηνη, 36μηνη διάρκεια, κ.ό.κ. Προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα εισόδου στην αγορά εταιρειών αμφιβόλου αξιοπιστίας, οι προμηθευτές θα πρέπει να προκαταβάλλουν μέχρι και το 50% της τελικής αξίας του προϊόντος που αγοράζουν.

Πελατολόγιο

Το είδος του πελατολογίου του κάθε προμηθευτή θα καθορίζει και την ποσότητα ενέργειας που θα μπορεί να αγοράσει μέσω του NOME, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να ευνοηθούν κατηγορίες πελατών που θεωρούνται πιο επικερδείς έναντι άλλων (όπως οι εμπορικοί έναντι των οικιακών).

Αν π.χ. κάποιος έχει στο χαρτοφυλάκιό του περισσότερο βιομηχανικούς πελάτες και λιγότερο οικιακούς, τότε θα μπορεί να καλύψει μέσω NOME μεγαλύτερο ποσοστό  βιομηχανικού ρεύματος.

Αν πάλι διαθέτει στο χαρτοφυλάκιο του περισσότερους οικιακούς θα συμβαίνει το αντίστροφο. Ο κανόνας είναι ότι η συνολική ποσότητα που θα μπορεί κάποιος να αγοράσει μέσω των δημοπρασιών θα καθορίζεται από μια σειρά παραμέτρων.Για παράδειγμα για οικιακή χρήση, ο προμηθευτής θα μπορεί να καλύπτει μέσω των δημοπρασιών μόνο το 30% της κατανάλωσης.

[ΠΗΓΗ:http://www.energypress.gr/]