Σε ευθυγράμμιση με την Κομισιόν βρίσκονται οι ελληνικές θέσεις σχετικά με το πλαίσιο για την ενέργεια και το κλίμα έως το 2030, όπως προκύπτει από το σχετικό έγγραφο που κατέθεσε (ήδη) το ΥΠΕΚΑ στην Επιτροπή και το οποίο επισυνάπτεται κατωτέρω. Παρά τις δημόσιες διακηρύξεις του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας η χώρα μας εμφανίζεται ιδιαίτερα... επιφυλακτική και καθόλου φιλόδοξη όσον αφορά τους ευρωπαϊκούς στόχους, ιδιαίτερα δε για τους στόχους της ίδιας της χώρας μας, οι οποίοι (αφήνει να εννοηθεί το κείμενο)πρέπει να προσαρμοστούν στα δεδομένα της οικονομικής κρίσης.
Ειδικά για το θέμα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το υπουργείο, στην τοποθέτησή του, υποστηρίζει ότι ο στόχος του 27% είναι πραγματοποιήσιμος. Τονίζει ωστόσο ότι, δεδομένης της οικονομικής κρίσης,η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα πρέπει να λάβει χώρα σε περιοχές στις οποίες κάτι τέτοιο είναι οικονομικά εφικτό.
Για το θέμα της μη δεσμευτικότητας του στόχου για τις ΑΠΕ σε εθνικό επίπεδο, το οποίο η Κομισιόν εντάσσει στο πλαίσιο της μεγαλύτερης ευελιξίας που δίνει πλέον στα κράτη –μέλη, το ΥΠΕΚΑ χαιρετίζει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Επιτροπής,σημειώνοντας ότι αυτό θα επιτρέψει στις χώρες να επιλέξουν την πολιτική που θα ακολουθήσουν βάσει των αναγκών τους και των δυνατοτήτων τους.
Το υπουργείο αναφέρει πάντως ότι προκειμένου να επιτευχθεί ο ευρωπαϊκός στόχος για τη συμμετοχή των ΑΠΕ, τα κράτη - μέλη πρέπει να λάβουν συγκεκριμένες δεσμευτικές αποφάσεις.
«Δεδομένου ότι οι εθνικοί στόχοι δεν είναι δεσμευτικοί, το νέο πλαίσιο για μία “Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση” είναι ζωτικής σημασίας σε ό,τι αφορά τόσο των ορισμό των στόχων όσο και την εφαρμογή τους», αναφέρει επί του θέματος το ΥΠΕΚΑ.
Η ελληνική πλευρά τονίζει εξάλλου την ανάγκη αποσαφήνισης επιμέρους ζητημάτων, όπως για παράδειγμα τι θα συμβεί σε περίπτωση που υπάρξουν υπερεπενδύσεις σε μία μόνο τεχνολογία (πχ τα φωτοβολταϊκά).
Σχετικά με τον τελικό στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, το ΥΠΕΚΑ επισημαίνει ότι ένας πολύ φιλόδοξος στόχος θα ασκούσε σημαντική πίεση στο ενεργειακό κόστος των ενεργοβόρων βιομηχανιών, τη στιγμή που οι εμπορικοί τους εταίροι θα συνεχίζουν να έχουν πρόσβαση σε φθηνότερη ενέργεια.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική πλευρά τονίζει ότι η ευρωπαϊκή πολιτική θα πρέπει να αντιμετωπίσει προσεκτικά τη λεγόμενη «διαρροή άνθρακα»(Carbon Leakage) έτσι ώστε να αποτρέψει περαιτέρω επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
Η θέση της Ελλάδας για τους ενεργειακούς στόχους της Ε.Ε. έως το 2030 .pdf
[ΠΗΓΗ:http://www.energypress.gr/]